Nazwą jęczmień określamy występujący na powiece górnej lub dolnej oka, czerwony i bardzo bolesny guzek. Wywołany jest przez gronkowca i wypełniony ropą. Mimo że nieestetyczny i uciążliwy, to zazwyczaj jest niegroźny.

Jęczmień i jego objawy

Jęczmień to popularna nazwa infekcji, którą wywołuje gronkowiec. Ropień, będący bezpośrednim objawem zakażenia umiejscawia się na powiece oka, zwykle przy nasadzie rzęs. W zależności od umiejscowienia jęczmienia wyróżniamy jęczmień zewnętrzny oraz wewnętrzny. Zewnętrzny jest zwykle objawem zapalenia gruczołów potowych lub łojowych, natomiast wewnętrzny jest zapaleniem gruczołów tarczkowych, czyli gruczołów łojowych umiejscowionych wewnątrz tarczki powieki.

Głównymi objawami jęczmienia jest:

• ropny guzek na powiece
• zaczerwienianie powieki
• zaczerwienienie spojówki
• ból
• świąd
• obrzęk powiek
• łzawienie

Ryzyko wystąpienia jęczmienia

Jęczmień wywoływany jest przez gronkowce. Ryzyko pojawienia się jęczmienia jest wyższe u osób stosujących soczewki kontaktowe, nieprzestrzegających w odpowiednim stopniu higieny, lub cierpiących z powodu chorób alergicznych skóry (trądzik różowaty, łojotokowe zapalenia skóry). Ryzykowne jest również używanie nieodpowiednich kosmetyków, niedokładne zmywanie makijażu oczu, przebywanie w zadymionych pomieszczeniach oraz narażanie oczu na kontakt z chemicznymi oparami.

Sposoby leczenia jęczmienia

Jęczmień zwykle ustępuje samoczynnie w ciągu kilku dni. Jedynie niekiedy wymaga pomocy lekarskiej i stosowania leczenia farmakologicznego. W takich przypadkach podaje się miejscowo maści lub krople z antybiotykiem. Jeżeli jęczmienie występują w większej ilości, wtedy należy podać antybiotyk doustnie. Zawsze pomagają ciepłe, suche okłady na powiekę, stosowane kilkakrotnie w ciągu dnia, na zamknięte powieki. Okład taki powinien trwać jednorazowo około kwadransa.
Gdy jęczmień jest duży, znajduje się pod powieką i jest uciążliwy, wówczas lekarz może zalecić nacięcie jęczmienia. Nigdy nie wolno samodzielnie ingerować w zmiany na oku. Nie wolno go nacinać, przekłuwać, ani wyciskać. Zaleca się także trzymanie rąk z dala od zakażonego miejsca, a leczenie pozostawić specjaliście.

Znanych jest kilka domowych sposobów leczenia jęczmienia. Jednym z nich jest pocieranie ropnia złotą obrączką. Innym jest przykładanie do powieki ciepłego, ugotowanego jajka zawiniętego w chusteczkę. Nie udowodniono skuteczności tych metod, jednak są one podobne do stosowania ciepłych, suchych i jałowych okładów z gazy.

Jeżeli jęczmień ma tendencję do nawrotów, wówczas może przejść w formę przewlekłą zwaną gradówką. Gradówka jest większa od jęczmienia, jej objawy są bardziej nasilone i nigdy nie zanika samoistnie. Zwykle prowadzi się leczenie farmakologiczne, niekiedy wykonuje się zabieg nacięcia lub usunięcia gradówki. Gradówka zawsze wymaga interwenci lekarskiej, chociaż, podobnie jak jęczmień nie stanowi dużego problemu, ani nie powoduje zagrożenia wzroku.