Świerzb to choroba zakaźna. Po zdiagnozowaniu należy poddać leczeniu wszystkich domowników. Na początku przypomina zaczerwienione grudki, które pojawiają się na ramionach i dłoniach oraz pod ubraniem. Świerzb objawia się bardzo uciążliwym swędzeniem, które najgorsze jest nocą.

Czym jest świerzb?

Jest to pasożytnicza choroba skóry. Jedna z najstarszych znanych człowiekowi chorób. Pomimo upływu takiego czasu nikt nie jest w stanie całkowicie jej zwalczyć.

Przyczyny

Świerzb wywołany jest przed pasożyty świerzbowca ludzkiego. Pasożyt ten rozwija się na skórze człowieka i zwierząt i żywi się jej komórkami. Do zarażenia może dojść nawet poprzez podanie ręki albo wspólne korzystanie z przedmiotów codziennego użytku.

Objawy świerzbu

Świerzb objawia się głównie zmianami skórnymi. Na skórze pojawiają się różnego rodzaju grudki, pęcherzyki, bąble oraz ubytki w skórze powstałe na skutek drapania. Tak rozdrapane wykwity mogą ulec ponownemu zakażeniu.

Klasycznym objawem zakażenia pasożytem świerzbu jest występowanie norek świerzbowcowych w naskórku. Są drążone przez samice pasożyta, które składają w nich swoje jaja. Na początku są różowe, później wypełniają się kałem i zmieniają kolor na ciemny. Tego typu norki występują głównie w miejscach gdzie naskórek jest delikatniejszy np. miedzy palcami, przy łokciach i w okolicy narządów płciowych.

Leczenie świerzbu

Leczenie zależy od wieku, stanu zdrowia i finansów pacjenta. Terapie rozpoczyna się pobraniem naskórka i wykryciu bakterii pod mikroskopem. Osoba chora w trakcie leczenia powinna szczególnie dbać o higienę i bardzo często zmieniać odzież i bieliznę. Ubrania stosowane przez chorą osobę powinny być prane osobno i po wyprasowaniu odłożone na co najmniej dwa tygodnie, gdyż tyle trwa cykl rozwojowy pasożyta i dopiero wtedy przedmioty można uznać za niezakaźne. Należy też pamiętać, by nie drapać skórnych wykwitów.

Do leczenia stosuje się najczęściej:

• benzoesan benzylu 10%
• permetryna 5%
• Croramitone
• Maści siarkowe 6-10%
• w ciężkich przypadkach stosuje się leczenie antybiotykowe, a w przypadku nieustępującego świądu, leki przeciwhistaminowe

Powikłania

Najczęstszymi powikłaniami świerzbu są odczyny alergiczne, zmiany pęcherzykowe i guzkowe, a w ostateczności utrzymanie się świerzbu długo po zakończeniu leczenia. Spowodowane jest to zazwyczaj niedokończonym leczeniem i pozostaniem jaj i odchodów świerzbowa w norkach. Pozostałości pasożyta eliminowane są dopiero po złuszczeniu się naskórka po około 3 tygodniach po ustąpieniu świądu.